21 lutego zmarł Stanisław Skrowaczewski, ceniony kompozytor, jedna z największych postaci współczesnej dyrygentury.
Stanisław Skrowaczewski w trakcie swojej długiej kariery artystycznej współpracował ze wszystkimi wiodącymi orkiestrami. Do niedawna był najstarszym na świecie czynnym zawodowo dyrygentem. Zmarł w wieku 93 lat, w szpitalu w Minneapolis w amerykańskim stanie Minnesota. Przyczyną śmierci był udar.
Maestro w obiektywie Michała Hellera
7 grudnia 2012 roku Maestro wystąpił z towarzyszeniem Orkiestry OiFP na Dużej Scenie Opery, prowadząc wykonanie III Symfonii d-moll A. Brucknera oraz Symfonię C-dur "Jowiszową" KV 551 W.A. Mozarta.
fot. M. Heller
Edukację muzyczną Stanisław Skrowaczewski rozpoczął w wieku czterech lat. Mając siedem lat skomponował pierwszy utwór symfoniczny, cztery lata później debiutował jako pianista. Studiował kompozycję u Nadii Boulanger, uczestniczył także w założeniu awangardowej grupy Zodiaque w Paryżu. W Polsce związany był z Filharmonią Krakowską, Wrocławską, Śląską (dyrektor artystyczny w latach 1949–1953) oraz Filharmonią Narodową. Po odniesieniu zwycięstwa w Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim w Rzymie (1956) otrzymał zaproszenie od George’a Szella, debiutując w 1958 roku z Cleveland Orchestra w Stanach Zjednoczonych. W roku 1960 objął stanowisko dyrektora muzycznego Minneapolis Symphony Orchestra (obecnie Minnesota Orchestra), którą to funkcję pełnił przez 19 lat. W latach 1984–1991 był pierwszym dyrygentem Hallé Orchestra w Manchesterze. Artysta współpracował z czołowymi orkiestrami na całym świecie, m.in. z New York Philharmonic, London Symphony Orchestra, Philharmonia Orchestra, Royal Concertgebouw Orchestra, Berliner Philharmoniker, Wiener Philharmoniker. Występował także w renomowanych ośrodkach operowych, takich jak Opera Wiedeńska czy Metropolitan Opera. Regularnie koncertował w Ameryce Północnej i Południowej, Australii, Azji, Skandynawii. Stale współpracował z NHK Symphony Orchestra oraz Yomiuri Nippon Symphony Orchestra.
Dokonał wielu nagrań płytowych, dla takich wytwórni, jak: RCA, Chandos, Pickwick/Carlton, Philips, CBS, EMI/Angel, Erato, Denon, Mercury, Vox, Muza, Arte Nova czy Oehms Classics. Liczne albumy otrzymały prestiżowe laury fonograficzne, wśród których można wymienić Złoty Medal Towarzystwa Mahlerowsko-Brucknerowskiego oraz nagrodę MIDEM Classical Award za zarejestrowaną w 2002 roku płytę, obejmującą symfonie Antona Brucknera. Dyrygent, z towarzyszeniem Hallé Orchestra, dokonał również nagrania I i VI Symfonii Dymitra Szostakowicza.
Był honorowym dyrygentem Minnesota Orchestra, a także dyrygentem gościnnym Saarlaendischer Rundfunk Orchestra, Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia oraz Deutschen Radio Philharmonie. W latach 2007–2010 był też głównym dyrygentem Yomiuri Nippon Symphony Orchestra w Tokio.
Za wybitne zasługi dla polskiej kultury, osiągnięcia w pracy artystycznej i twórczej był wielokrotnie nagradzany. W 1999 roku został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W 2002 roku przyjął tytuł I dyrygenta gościnnego Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia. W 2004 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Muzycznej we Wrocławiu, zaś w 2012 – Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach (ten tytuł nadał mu również Uniwersytet w St. Paul, Uniwersytet Minnesota, New England Conservatory of Music). W 2009 roku odebrał w Katowicach "Diamentową Batutę" – nagrodę przyznawaną przez Zarząd Polskiego Radia. W 2014 roku uhonorowano go Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
fot. M. Heller