– Dobrym trafieniem było rozszerzenie Centralnego Salonu Ambientu na dwa dni i umiejscowienie go w nowym miejscu – barokowym Pałacu Branickich oraz w miejscu „starym” – znanym z poprzednich edycji – czyli w sali kameralnej Opery i Filharmonii Podlaskiej przy Odeskiej – pisze Monika Żmijewska w Gazecie Wyborczej. – W operowej dużej sali melomani słuchali „Czarodziejskiego fletu”, a w tym samym czasie w małej – rozciągnięci na podłodze, na dywanach, poduszkach i kocach „ambientalni” poddawali się fantastycznej przenikającej na wskroś muzyce generowanej przez New Rome, Rafaela Antona Irisarriego i Markusa Guentnera. Zgaszone światło, narastające, a jednocześnie wyciszające dźwięki, pozwalające na kontemplację – wszystko to pozwalało na zanurzenie się w bezczasie, we własnych myślach, czy też wyłącznie w muzyce.
Fotorelacja Michała Hellera:
