BiletyDoFilharmonii.pl

Aktualności

WYSTAWA ORYGINALNYCH PRAC NIKIFORA KRYNICKIEGO

Niezwykła ekspozycja w OIFP-ECS: wystawa 50 unikatowych, oryginalnych prac Nikifora Krynickiego, jednego z najsłynniejszych i najbardziej uznanych malarzy prymitywistów na świecie! Wyjątkowe, barwne malarstwo tego łemkowskiego malarza przyniosło mu pod koniec życia upragnioną sławę. Prace ze zbiorów Muzeum Rzeźby Alfonsa Karnego – Oddziału Muzeum Podlaskiego w Białymstoku oglądać można będzie do 30 października 2016 r., a już w najbliższy piątek – 16 października o godz. 13.00 zapraszamy na wernisaż wystawy.

 

DSC 8689

 

Nikifor Krynicki, właściwie Epifaniusz Drowniak (1895–1968) – malarz łemkowskiego pochodzenia, przedstawiciel prymitywizmu. Jedna z najbardziej fascynujących postaci sztuki europejskiej XX wieku. Jego dzieciństwo upłynęło w skrajnej nędzy, a pod koniec życia dostąpił zaszczytu wystawiania swoich obrazów w prestiżowych galeriach na całym świecie. Zyskał międzynarodową sławę, był pokazywany w towarzystwie największych znakomitości naszego malarstwa współczesnego.

Talent Nikifora przejawiał się głównie w twórczości na skrawkach papieru. Zaczął malować około 1915 roku, wykorzystując wszystko, co mógł – austriackie druki urzędowe, zużyte zeszyty szkolne, opakowania po czekoladkach i papierosach czy papier pakowy. Ze względu na doskwierającą mu przez całe życie biedę i spowodowane nią oszczędności tworzył też obrazki malowane dwustronnie. Był przy tym wysoce płodnym twórcą, stworzył blisko 40 tysięcy dzieł.

W Polsce malarz został szczególnie doceniony na retrospektywnej wystawie w warszawskiej „Zachęcie” zorganizowanej rok przed jego śmiercią. Wtedy to „Matejko” z Krynicy, jak się podpisywał na znak przyjęcia profesji malarza, stał się honorowym członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków.

Ekspozycja będzie czynna od 16 września do 30 października 2016. Więcej informacji w zakładce „WYSTAWY”.

 

 

Prace ze zbiorów Muzeum Rzeźby Alfonsa Karnego – Oddziału Muzeum Podlaskiego w Białymstoku.

Zdjęcia prac: Michał Heller.

 

Źródło