Trzecia scena Opery i Filharmonii Podlaskiej to przestrzeń, do której zapraszamy artystów ciekawych, wyrazistych, indywidualistów reprezentujących różne dziedziny sztuki. Takich jak Mateusz Tymura i Teatr Latarnia.
„Prosta historia” to opowieść o Tymku, przybyszu z gwiazd. Jego wędrówka wśród ciemności jest prostą i ciepłą przypowieścią o poszukiwaniu rzeczy najważniejszych. W spektaklu Tymury wyrażają je światło, ruch i muzyka. Bohater - kruchy, świetlisty Tymek - przebywa długą drogę od marzeń po rzeczywistość, prowadzą go zawsze emocje, przez chwile dobre i złe, aż odnajdzie miłość. Tymura opowiada nam tę historię z użyciem jedynej w swoim rodzaju lalki, całkowicie transparentnej, z „ciałem” wypełnionym światłem. Dzięki konstrukcji Tymka emocje zyskują na intensywności, rozświetlając kolorami ciemną czeluść, drgając w rytm pięknej muzyki. Pomysł na lalkę powstał w głowie Mateusza Tymury jeszcze w czasach studiów w Akademii Teatralnej, to jego autorskie dzieło, efekt kreatywnych, osobistych poszukiwań.
- Moi profesorowie z początku kręcili głowami, że taka konstrukcja jest niemożliwa, ale potem byli nią zachwyceni – wspomina Mateusz Tymura. – Zbudowałem ją z odpadów recyklingowych. Korpus powstał ze szklanej butelki po płynie do naczyń o wdzięcznej nazwie „Tymek”, który kupiłem w jednej z popularnych sieciówek. Stąd wzięło się imię lalki.
Nowatorsko skonstruowana lalka świeci własnym światłem dzięki czterem niezależnym obwodom świetlnym. Taka technika prawdopodobnie nigdy wcześniej nie pojawiła się w teatrze lalek w Polsce, a może i na świecie. Językiem bohatera jest wyłącznie światło, a możliwość zmiany barw oraz ich natężenia pozwala na wyrażenie jego nastroju, emocji i marzeń, dlatego słowa są tutaj zbędne. Dzięki temu możliwe jest zbudowanie magicznego świata, w którym animator pozostaje zupełnie niewidoczny. Spektakl – monodram utrzymany jest w konwencji czarnego teatru.
Białostocka publiczność, a byli wśród niej i mali i duzi, przyjęła spektakl bardzo dobrze.
Czekamy na kolejny projekt Teatru Latarnia.
fot. Michał Heller
